বৰ্তমান সংবাদ মাধ্যমত প্ৰকাশিত বাতৰিবোৰৰ বেছিভাগেই অতিৰঞ্জিত, মুখৰোচক আৰু হত্যা, ধৰ্ষণ, চুৰি, ডকাইতি, কেলেংকাৰীৰ বাতৰি। এনেবোৰ বাতৰিৰ সমান্তৰালকৈ অসমৰ  সংবাদ মাধ্যমত ইতিবাচক খবৰৰ প্ৰচাৰ একেবাৰেই কম। আজিৰ সময়ত  প্ৰিণ্ট আৰু ইলেকট্ৰনিক দুয়োটা মাধ্যমে নেতিবাচক বাতৰিতকৈ ইতিবাচক বাতৰি সবল ভাৱে প্ৰকাশ কৰিব লাগে। আজিৰ প্ৰজন্ময়ো ইতিবাচক খবৰ বিচাৰে। আচলতে, আমাৰ সমাজত আজিও কৃষি-উদ্যোগ বাণিজ্যৰ দুই-এটা হ’লেও ইতিবাচক বাতৰি আছে। একেদৰে আছে সমাজত চলি থকা ভাল সামাজিক কৰ্মবোৰৰো। মাজে মাজে দুই এখন গাম্ভীৰ্যপূৰ্ণ অনুষ্ঠানৰ লগতে দুৰ্গত ৰাইজক স্বেচ্ছাসেৱী অনুষ্ঠানে সহায় সাহাৰ্য দিয়া

২০১৬ চনৰ ১৯ আগষ্ট৷ দুপৰীয়া সময়ত নগাঁৱৰ এখন আগশাৰীৰ শিক্ষানুষ্ঠান ৰামানুজন কনিষ্ঠ মহাবিদ্যালয়ৰ নৱাগত আদৰণি সভালৈ মোক সন্মানীয় অতিথিৰূপে যাবলৈ অনুৰোধ কৰি অধ্যক্ষ শ্ৰীযুত দিলীপ কুমাৰ বৰাই ফোন কৰিছিল। ২০১৫ চনত মোৰ দাদা ড° অমৰজ্যোতি চৌধুৰীক সেই মহাবিদ্যালয়লৈ মাতিছিল বুলি খবৰ পাইছিলোঁ৷ যিহেতু মই দাদাৰ দৰে মেধাবীৰ তালিকাত নপৰোঁ সেইবাবে তেনে এখন শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত অগ্ৰণী অনুষ্ঠানলৈ মোক নিমন্ত্ৰণ কৰা বাবে আনন্দত অধীৰ হোৱাটো স্বাভাৱিক যদিও আচৰিতো হৈছিলোঁ। দাদাক তালৈ নিমন্ত্ৰণ কৰাটো গম পোৱাৰ পিছৰে পৰা ময়ো মনতে বৰকৈ আশা পুহি

প্ৰতিখন ঠাইৰে নামৰ আঁৰত একোটাহঁত কাহিনী থাকে। কোনোবাখন ঠায়ে যদি ইতিহাসজড়িত কাহিনী কঢ়িয়াই লৈ ফুৰে, কোনোবাখনে কঢ়িয়াই কিম্বদন্তী। অসমৰ ডিব্ৰুগড় জিলাৰ নাহৰকটীয়া সমষ্টিৰ অন্তৰ্গত চাচনী মৌজাত অৱস্থিত অৰণ্যৰে আৱৰা মাজুলীসদৃশ ভূখণ্ড “মেৰবিল”ৰ সৃষ্টিক লৈয়ো ইতিহাস আৰু কিম্বদন্তী সংমিশ্ৰিত এটি মনোৰম কাহিনী যুগ যুগ ধৰি জনমানসত প্ৰচলিত হৈ আহিছে। কিম্বদন্তী অনুসৰি সোতৰশ শতিকাত ঐতিহ্যমণ্ডিত শ্ৰীশ্ৰীচলিহা বাৰেঘৰ সত্ৰৰ সত্ৰাধিকাৰ শ্ৰীশ্ৰীৰাম আতাই বুঢ়ীদিহিং নদীৰ পাৰত বৰ্তমানৰ দুলীয়াজানৰ মহমাৰী অঞ্চলত সত্ৰ স্থাপন কৰি সপৰিয়ালে বসবাস কৰিছিল। শ্ৰীশ্ৰীৰামআতাৰ দ্বিতী (ঘৰুৱা নাম আইটি) নামেৰে এগৰাকী ৰূপে

আমিবোৰ আকৌ কুঁজা হৈ গৈ আছোঁ৷ কালৰ চকৰিত ঘূৰি ঘূৰি আমিবোৰে নিজক শিক্ষিত মানৱ বুলি ক’বলৈ গৌৰৱবোধ কৰোঁ৷ নিজেই নাজানো আমি কিমান জানো, কিমান শিকিলোঁ৷ সাম্প্ৰতিক যুগত আমাৰ একমাত্ৰ লগৰী, আমাৰ অতিকে আপোন Smart Phone টো৷ এক কথাত ই আমাৰ বিপদৰো বন্ধু৷ পুভাৰ শেতেলি এৰাৰ পৰা ৰাতি চকুহাল জাপ নোখোৱালৈকে আমাৰ ছাঁ হৈ থাকে এইবিধ বিশেষ যন্ত্ৰ৷ অতি কম দিনৰ ভিতৰত অত্যাধুনিক বৈশিষ্ট্যৰ দ্বাৰা সমৃদ্ধ এইবিধ যন্ত্ৰই যেন নৱপ্ৰজন্মৰ দ্বিতীয়খন হৃদয়৷ অৱশ্যে বিশ্বায়নৰ যুগত এইবোৰ তেলেই সাধাৰণ কথা৷ বিশ্বৰ গতিৰ

ইতিমধ্যে দক্ষিণ আফ্ৰিকাত থকা কেইবাবছৰো হৈ গৈছে। দেশখনৰ য’তে যেনেকৈ সুবিধা পাইছোঁ‌ ঘূৰিছোঁ‌ ফুৰিছোঁ‌। যিমানেই ঘূৰিছোঁ‌ সিমানেই দেশখনক দেশখনৰ মানুহবোৰৰ প্ৰতি মনবোৰ শ্ৰদ্ধাৰে ভৰি পৰিব ধৰিছে। দেশখন যিদৰে প্ৰাকৃতিক সৌন্দৰ্য্যৰে ভৰা  সেইদৰেই দেশখন বিভিন্ন ঐতিহ্যৰেও ভৰা। এইখন দেশতে নিযুত বছৰৰ আগৰ জীৱাস্ম আৱিস্কাৰ হৈছে ঠিক সেইদৰেই এইখন দেশতেই দশক যোৰা বৰ্ণ বৈষ্যমৰ বিৰুদ্ধে যুঁজি ন্যায় প্ৰতিষ্ঠা কৰি ইতিসাহ গঢ়ি তোলা হৈছে। দেশখনৰ প্ৰাকৃতিক সৌন্দৰ্য্য আকৰ্ষণীয়। মানুহ সমৃদ্ধিশালী, বুৰঞ্জী আৰু সংস্কৃতি আদিয়ে দক্ষিণ আফ্ৰিকালৈ অহাৰ দিনাৰ পৰাই টানি নিছিল ইখনৰ পৰা

বৰ্তমান আমি সকলোৱে বিশ্বজুৰি হোৱা এটা মহামাৰীৰ দুৰ্যোগপূৰ্ণ সময় পাৰ কৰি আছোঁঁ৷ গোটেই বিশ্বজুৰি অৰ্থনৈতিক, স্বাস্থ্য, শিক্ষা এই সকলো দিশত সমস্যাৰ সন্মুখীন হৈছে। নিয়মীয়া শিক্ষা প্ৰদান কৰাৰ দিশতো এই মহামাৰী এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ সমস্যা হিচাপে দেখা দিছে৷ এই সময়ছোৱাত নিয়মীয়া পাঠদান সম্ভৱপৰ হোৱা নাই৷ গতিকে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে কিদৰে শিক্ষা লাভ কৰিছে এই বিষ‌য়টো এটা চিন্তনীয় হৈছে। অনুষ্ঠানিক শিক্ষা ব্যৱস্থাটো প্ৰাথমিক পৰ্যায়ৰ পৰা বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পয্যায়লৈকে ধৰা হয়। বৰ্তমান সময়ত অনলাইন শিক্ষা ব্যৱস্থাটোৰ যোগেদি সকলো পয্যায়ৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীক শিক্ষা প্ৰদান কৰিবলৈ বিচৰা হৈছে আৰু কৰা